(Single Point Mooring (SPM و (Single Buoy Mooring (SBM مهار تک بویهای، بویهای که در آبهای عمیق عموماً برای سوخترسانی به نفتکشها به عنوان یک پایانه لوله نفت زیرآبی و وسیلهای برای مهار نفتکش و یا تخلیه و بارگیری میعانات گازی مورد استفاده قرار میگیرد.
شرایطی که امور، به دلیل عوامل طبیعی از حالت عادی و جاری خود خارج شده باشد. مانند سیل، زلزله، طوفان و ...
به فرآیندی اطلاق می شود که منتج به هدایت و ارایه مشاوره به ناخدای کشتی به منظور ورود و خروج به / از بندر ، پهلو دهی و جداسازی از/به اسکله می گردد. این مشاوره توسط دریانوردی مجرب و آموزش دیده ارایه می گردد که دارای گواهینامه مربوطه بوده و راهنما نامیده می شود.
به جابجایی شناور در اسکله ها و یا جابجایی شناور از اسکله به لنگرگاه و بلعکس شیفتینگ اطلاق می شود.
به توقف کشتی بصورت غیرفعال در لنگرگاه داخلی یا خارجی اطلاق می شود.
عبارتست از محدودهای ایمن در نزدیکی بندر جهت توقف و لنگراندازی کوتاهمدت کشتیها می باشد.
فضایی در داخل محدودة موجشکنها که محل مانور کشتیها برای پهلوگیری و جدا شدن از اسکله است.
اسکله ها یا بنادری هستند که کلیه زیر ساخت و روساخت آن با سرمایه غیر دولتی ساخته شده و مورد بهره برداری قرار می گیرد.
اسکله هایی که با سرمایه بخش دولتی (غیر از سازمان بنادر و دریانوردی) ساخته شده و برای کالایی خاص و یا بهره بردار خاص مورد استفاده قرار می گیرد.
عبارتست از واحد شناوری که با قدرت موتور زیاد، جهت انجام امور خدماتی و پهلودهی یا جداسازی کشتی در بندر یا یدک نمودن دوبه در بنادر و آبهای آزاد از آن استفاده میشود.
عبارتست از وسیله نقلیه آبی بزرگتر از قایق معمولی که نیروی محرکه ندارد و بوسیله یدککش کشیده میشود. دوبه معمول ترین وسیله نقلیه دریائی است که توسط آن عمل بارگیری یا تخلیه کالای کشتیهای عظیم اقیانوسپیما که نمیتوانند در کنار اسکله پهلو بگیرند و مجبور به توقف در لنگرگاه هستند صورت میگیرد. آبخور دوبه معمولاً کم است و جهت امور خدماتی مانند آب رسانی، سوخترسانی و انتقال کالا (دوبهکاری) مورد استفاده قرار میگیرد.
شناوری است که مخصوص حمل مواد غذایی و مایحتاج کشتیها بوده و مواد و لوازم مورد نیاز کشتیها و همچنین خدمه آنها را انتقال میدهد.
شناوری است که دارای مخازن نگهداری سوخت میباشد و منحصراً به امر سوخترسانی به کشتیها در آبهای داخلی و بینالمللی میپردازد.
واحدهای کوچک اعم از چوبی، فایبر گلاس و ... که بصورت سنتی عملیات حمل کالا بین بنادر داخلی و احیاناً بنادر کشورهای همجوار را انجام میدهند.
کشتی است که وسایل نقلیه زمینی موتوری میتوانند مستقیماً به آن وارد یا از آن خارج شوند.
کشتی است که جهت ماهیگیری و صید آبزیان مورد استفاده قرار میگیرد.
کشتی است که به صورت اجارهای کار میکند. این اجاره میتواند به صورت زمانی یا سفری باشد.
اینگونه کشتیها در خطوط منظم با جدول زمان بندی مشخص شده در خط سیر و نرخ کرایه حمل معینی که معمولاً توسط کنفرانسهای بینالمللی و منطقهای مشخص میگردد، مبادرت به حمل کالا بین بنادر مینمایند
حداکثر وزن قابل بارگیری یک کشتی باواحد تن وزنی بوده و عبارت است از مجموع وزن کالا، آذوقه، سوخت، خدمه و مسافر که کشتی مجاز به حمل آن در شرایط بارگیری تا خط حداکثر بارگیری تابستان (SLW) میباشد.
قابل ذکر است که براساس اصلاحیه کنوانسیون اندازه گیری ظرفیت، GRT تبدیل به GT شده و فرمول محاسبه آن به شرح زیر تعیین شده است :
GT = K * V
0.02log V+ 0.2 = K
حجم کلیه فضاهای محصور شده در کشتی = V
عبارتست از حجم تمام فضاهای بدنه و عرشه کشتی اعم از انبارها ، موتورخانه ها، مخازن سوخت و آب ، فضای بسته بالای عرشه که قابلیت بارگیری کالا را داشته باشد. مواردی چون فضای مورد استفاده و استراحت خدمه و مسافر ، پل فرماندهی کشتی و انبار آذوقه با برخی از استثنائات به شرح زیر از آن کسر می گردد:
- فضاهای مربوط به اتاق نقشه و مخابرات و علائم کمک ناوبری.
- فضاهای مربوط به جمع آوری زنجیر و موتورگیرباکس لنگر کشتی و دوار (کابستون).
- فضاهای مربوط به نگهداری وسائل ایمنی و باطریها.
این ظرفیت حجمی است و هر 100 فوت مکعب یا 2.83 مترمکعب برابر با یک تن ظرفیت غیرخالص می باشد.